Tek Umut Kumar !

Son zamanlarda dikkat ediyorsunuzdur sanırım, herkes telefonundan, bilgisayarından sürekli kripto para, hisse senedi, emtia, döviz alıp satıyor. Şirketlerin inanın verimliliği bu yüzden düştü. Bunu fark edecek yöneticiler de aynı durumda olduğu için kimse farkında değil. 18 yaşından 70 yaşına, bekçisinden doktoruna, işi olandan işsizine, belediye işçisinden özel şirket genel müdürüne, herkes “al, sat” da.

Bence çalışarak bir şey elde edemeyeceklerinin farkına varmışlar, çabuk para kazanma hayaliyle kopmuş durumdalar. Dünya çok değişti, belki onlar haklıdır; sürekli oturduğun yerden herkesin para kazanacağı bir sistem oluşmuştur. Ben hayallerden değil, gerçeklerden bahsedeceğim biraz. Bu insanlar neden kumara bu kadar düştü !?

Yukarıdaki tabloda her şey tüm açıklığıyla belli zaten. Eskiden çalışarak, kredi çekerek hayat standardını yukarı çekebiliyordun. Bakın 2015 yılında bir banka müdürünün ortalama maaşı 7.000 TL civarındaydı. 2015 yılında İzmir Karşıyaka’nın yüksek kısımlarında yeni sitelerden sıfır daireyi 500.000 TL ye alabiliyordun. Bir banka müdürünün 100.000 TL si olurdu ya da eşten dosttan bulurdu. 400.000 TL kredi çekerdi ve maaşının %82 si kadar ayda 5.738 TL kredi taksitini 10 yıl boyunca ödeyip kendi evinde oturabilirdi. Bir de eşi çalışıyorsa sıkıntı çekmezlerdi.

Bugüne geldiğimizde yani tam altı yıl sonra işler sarpa sarmış gözüküyor. Banka müdürü maaşı 10.000 TL net civarında. 2015 yılında 500.000 TL ye alınmış ev, şimdilerde 2 milyon TL. Hadi bu siteyi geçelim, daha mütevazi bir siteden 1.5 milyon liraya alalım evimizi. %20 si 300.000 TL tutar. Kaç çalışanın bu kadar tasarrufu vardır sorusunu geçip olduğunu düşünelim. Geriye kalıyor 1.1 milyon kredi kullanmak. Bu kredinin aylık taksiti 18.563 TL tutuyor, yani maaşın neredeyse iki katı taksit. Karı koca banka müdürü olsan bile böyle bir kredi riskine giremezsin.

Hadi bir başka çalışan düşünelim. Üniversite mezunu, en az 5 yıllık iş tecrübesi olan mühendis, mimar, doktor ya da banka da müdür yardımcısısın. Evlisin ya da evleneceksin. 800.000 TL ye bir ev buldun. Hadi %20 lik bölümünü ailen verdi diyelim. Geriye kalan 640.000 TL kredi kullansan ayda 10.800 TL on yıl boyunca taksit ödeyeceksin demektir. Bu arkadaşların aylığı 7.000 TL yi geçmez. Nasıl ev sahibi olsun bu çocuklar !?

Bakın sevgili dostlar, satın alma gücümüz inanılmaz düştü. İnsanların geleceğe umudu kalmadı. Ne maddi ne manevi hayat standartlarını artıramıyorlar. Konut satışları arttı, araba fiyatları arttı diyeceksiniz. Onlar kenarda parası olanlar. 2017 yılın başında 100.000 doları olanın 350. 000 TL si vardı, 2020 Ekim ayında 850.000 TL si oluverdi bir anda. 500.000 TL ile ev, araba al işte.

Çalışan, geleceğinin temellerini atmaya uğraşan 25- 45 yaş arası insanlar ekonomiyi ayakta tutar, canlandırır. Onların umutlarını tüketmemek gerek !