Aniden ölürsem
birgün aniden ölürsem
hiç uçurtma uçuramadım biliyor musun
hiç yarını düşünmeden özgürce ve yalınayak
çimlerde koşamadım
uzun zamandır kordon da buz gibi bir birayı
ağız tadıyla içemedim
birgün aniden ölürsem
cenazame çok insan gelir biliyor musun
çoğunu nicedir göremediğim konuşamadığım,,
ne sevinçlerinde ne üzüntülerinde
omuz veremediğim
birgün aniden ölürsem
yalancı bir kaç gülümsemenin dışında
yıllardır ağız dolusu gülmedim biliyor musun
karnımı tuta tuta
herkesin küçük dilimi göreceği biçimde
ve ağlayamadım kocaman hıçkırıklarımda boğularak
ciğerlerim yırtılırcasına bağırıp çağıramadım